10 ปีที่จากไปนึกคิดถึงป๊าบ่อยมาก แต่เวลาพูดถึงน้องชายมักจะบอกว่า "ป๊าไม่ได้ไปไหนหรอก อยู่แถวๆนี้แหละ" พอลองสำรวจไปรอบๆ ก็ เออ!! จริงแฮะ ป๊าไม่เคยไปไกลไหนเลย
- อยู่ในกระจกเวลาเราส่อง ในตัวเรามีเขาอยู่ครึ่งนึง(น้องชายบอก)
- อยู่ในรูปร่างของเรา หุ่นทรงเดียวกัน ญาติพี่น้องเพื่อนฝูงป๊าบอกทุกคน สูงใหญ่
- อยู่ในนิสัยใจคอของเรา "ใจเย็นก็ได้มาจากป๊า"
- อยู่ในวิธีการกินของเรา กินช้าๆ ละเมียด ละเอียด ซื้อคอหมูย่างคนขายลืมเอาน้ำจิ้มให้ต้องขี่มอเตอร์ไซด์กลับไปเอา
- อยู่ในความขี้เหนียวของเรา สมัยเด็ก ผัดซีอิ๊วใส่ถั่วงอกกับต้นหอมห้ามใส่หมูเด็ดขาดห่อละ 15 บาท, กล้วยปิ้งลูกละ 1 บาทกินข้าวได้ 1 มื้อ ปั้นมากับมือให้เราเป็นแบบนี้
- อยู่ในนิสัยการดื่มของน้องชาย ดื่มได้กินดี ดื่มได้ทุกวัน
- อยู่ในนิสัยการดูกีฬาของเรากับน้องชาย ที่ชอบดูบอล ดูสนุ๊กเกอร์ ป๊าเป็นคนสอนดูอเมริกันฟุตบอลด้วย
- อยู่ในความชอบสอยคิวของน้องชายแต่ฝีมือต่างกันเยอะ "ตี๋ หลักเมือง" เคยเจอกับ รมณ์ สุรินทร์, ปู่ตึ๊ก โคราช มาแล้ว แต่ "แจ็ค ทรัมพ์" มีดีที่ไม้คิวอันสวยงามเท่านั้น
- อยู่ในใบหน้าของน้องสาว เหมือนเหลือเกิน
- อยู่ในอารมณ์ขัน ความอารมณ์ดีของลูกทั้งสามคน
- อยู่ในคำชื่นชม การกล่าวถึง ของเหล่าเพื่อนๆของเขา ทุกคนยังจำในคุณความดี ความน่ารักของเขาได้ไม่ลืมเลย เวลาได้พบเจอเพื่อนๆป๊า เราก็แค่ต่อจิ๊กซอว์เหล่านั้น ต่อเท่าไรไม่เต็มสักที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น